“…dhe thuaj o Zot ma shto diturinë!”

Kam dyshim sa qëndron si emërtim “kompromisi në fetari”. Në fakt, në një marrëveshje që ka kompromis, të dy palët i bëjnë lëshime njëra-tjetrës, ndërkaq kur diçka e tillë ka të bëjë me fetarinë, marrëveshja është e njëanshme: ti lëshon pe, ti humb, ti zmbrapsesh, ti dobësohesh, ti nuk fiton gjë dhe ti je fajtori që akoma s’ke reflektuar mjaftueshëm. Ndoshta i ikim termeve kapitulim, nënshtrim e dorëzim, por tek e fundit nuk janë termet që e përcaktojnë realitetin përfundimtar. Ndoshta me një vështrim retrospektiv të lehtë mund të kërkojmë, nëse ekziston një rast që i jep kuptim dyanëshmërisë së kompromiseve tona: a e kishim një rast të vetëm që dolëm fitimtarë dhe, të paktën aty u barazuam si palë, përballë një presioni që na kërkoi kompromis në fetari?! Përgjigjen do të duhej ta jepnim duke e menduar mirë ç’do të thotë fitimtar! Se në një fetari të mirëfilltë fitimi matet me lidhjen me Allahun dhe fitimin e amshimit, e jo me sforcimin e lidhjeve të Tokës dhe fitimet e shueshme të saj. Pra, më shqip: kur ke bërë kompromis në fetari, e megjithatë kjo s’ka lëkundur lidhjet e tua me Allahun dhe s’ka zbehur projektin tënd të ahiretit?! E, ndoshta një pyetje e mundshme na e trazon skepticizmin e fjetur: “Pse, a veç me Allah, e me ahiret duhet të masim?!”. E po, natën e mirë, kompromisi e paska bërë të vetën. - 06.05.2025

Ruajtja e terminologjisë islame garanton ruajtjen e origjinalitetit dhe autoktonisë së përmbajtjes islame, kurse relativizimi i saj mund të na bëjë autorë, por jo kumtues. Ja, fjala bie, koncepti i kavamës (kujdestaria e burrit për bashkëshorten dhe familjen), është vlerë autoktone e Islamit dhe, pa dyshim, veç me origjinalitetin e saj jep frytshmërinë e pritshme. Mirëpo ç’ndodh?! Muslimanët e pushtuar nga kultura dominuese, nuk e dinë me çfarë monedhe duan të hyjnë në tregun e jetës dhe në fund dalin pa frytshmërinë e konceptit të kavamës. Kavama është barrë e burrit, kurse kultura dominuese i ngarkon të dytë. Kavama është syçelësi për përgjegjësitë e patjetërsueshme, kurse kultura dominuese të trishton që ta shtyesh pafund martesën. Kavama është ekuilibrim i privilegjeve me përgjegjësi, kurse kultura dominuese është mjegull që nuk garanton as familje në martesë, e as ndershmëri në beqari. Rrini autoktonë dhe gëzoni frytet në plotësi! - 17.04.2025

Je duke jetuar me shumë të mira, ndërkohë që po të lumturojnë gjurmët e lutjes: “O Zot, më jep të mira në këtë jetë!”, dhe do të vazhdosh t’i numërosh ato, derisa të vijë gjurma që do t’i gëlltit të gjitha: tevekuli i përnjëmendtë në Allahun. Me Njëshin për tek Njëshi. 13.03.2025

Në truallin e hajrit mund të lind edhe sherri, e këtë dijetarët kaherët e kishin vënë re. Dikush kishte thënë, se sëmundjet më të shpeshta që lindin duke jetësuar vepra a veti të mira, janë, fjala vjen, te ibadeti syfaqësia, te mençuria vetëpëlqimi, te mendjemprehtësia vulgariteti, te kursimi koprracia, te bujaria mburrja, e te dituria mendjemadhësia, e kështu me rradhë. E lum pra, për gjithsecilin që ka hyrë në truallin e davetit, pa rrënuar trashëgiminë shekullore të atyre që na e ruajtën fenë me sinqeritet e këmbëngulje, që ka hyrë në truallin e selefizmit, pa përfunduar në sektarizëm, dhe që ka hyrë në truallin e veprimtarisë reformuese, pa përfunduar në urrejtjen e tjetrit që mundohet e përpiqet tjetërkund. Djalli dhe uni yt, atëherë kur ngjyrosjen e ke me vlera, dredhinë ta luajnë pikërisht tek fusha e vlerës të cilës ti i takon. E po, më mirë zgurdulloi sytë nga habia qysh e mira ta thyeka qafën, sesa t’i hapësh sytë i trishtuar kur të shohësh regjistrin e zullumeve në Ditën e Gjykimit. - 24.03.2025