Përpjekja për tjetrin, kur çiltrohet me nijet dhe fisnikërohet me vetëdije, është diçka vërtet për tjetrin, e jo për vetvetën nëpërmjet tjetrit. Dhe, fjala bie, kur lajmësi (mesiti) me nijet e dashamirësi, e kryen me mbarësi ndërmjetësimin e shkuesisë, meriton respekt e falënderim, por megjithatë, fund e krye, ngjarja i përket çiftit të ri dhe krushqërisë së re. Në të vërtetë, ndërmjetësimi i vërtetë, e i shpërblyer, si investim ahireti, është me vullnet e përpjekje për t'u jetësuar qëllimi, e nuk është qëllim që kalkulon pa njehsor të ahiretit, e që i kthen sytë kah hiseja e vetës. Favori për tjetrin me përllogaritje finale për vetën apo pa tjetrin, nuk është altruizëm, por vlerë vetjake ku të tjerët janë ura. - Shkup, 15.09.2025