Përditshmëria e njeriut të sotëm është e përçudnuar, ndaj dhe konsumimi virtual i tij, nuk është për t’iu referuar. Bile edhe përmbajtjen fetare ai e ka një rezultat tjetër, prej mijëra rezultateve të ujdisë së tij me vetvetën e humbur në rrethrrotullimin e kurreshtjes, kotësisë, endjes dhe paqëllimësisë: “asgjë s’është për t’u marrë aq seriozisht në mishmashin virtual, madje edhe përmbajtja fetare, të cilën herë e lexoj, herë e dëgjoj, herë e pëlqej, herë e shpërndaj, por fare pak më përcakton, më identifikon e më përfaqëson”.
Dhe kur në këtë sorrollatje ai parapërcaktohet të ndjek pafundësisht turmat, qendra e kthimit është vështirë e dukshme në fund të tunelit, po aq sa rikthimi i njeriut nga përçudnia në natyrshmëri.
Prandaj, davetçiu duhet të mat vetëm në sajë të diturisë, frymëzimit, përgjegjshmërisë, planit, ambicieve, devotshmërisë, prioriteteve, hartës fetare dhe shembulltyrave të përndritura nga shpallja, e jo me numrat e jetës virtuale. Kuptohet, nëse vetë davetçiu nuk është pjesë e turmës së humbur pafundësisht në rrethrrotullim.
Mirsim Maliçi
Medine, 08.01.2025
Lexo më shumë